บท 454

ปากทางซอยพอดีเป็นที่ที่ผมจอดรถไว้ แบกหลิวฟางเดินก้าวยาวๆ ไปข้างหน้า

ผมทิ้งห่างเสี่ยวเสือและลูกน้องของเขาไปไกลแล้ว ผมกับหลิวฟางรีบเดินไปข้างหน้า คิดว่าเราใกล้จะชนะแล้ว

แต่เรื่องราวไม่ได้ง่ายอย่างที่เราคิด

"ในที่สุดก็จับพวกแกได้ที่นี่ แกคือไอ้เหี้ยที่มาหลอกพวกเราเมื่อคืนใช่ไหม?"

เมื่อเราเกือบจ...