บท 537

"ประโยคสุดท้ายของฟางจื่อคาทำให้หวังหลี่รู้สึกขมปร่าในปากราวกับได้กินบวบขม เขาหวังหลี่มีบุญคุณอะไรที่จะมาพูดดีให้ฟางจื่อคาต่อหน้าฉัน

พูดตามตรง ตอนที่ฉันจอดรถ หวังหลี่ก็ไม่ได้สนใจฉันเลยสักนิด

เพราะก่อนหน้านี้ หวังหลี่รู้ว่าฉันเป็นแค่คนขับรถคนเล็กๆ เขารู้ว่ารถคันนั้นเป็นของหลี่เชียน

แต่ตอนนี้ ฉันได้...