บท 747

การแสดงครั้งนี้ดำเนินมาถึงจุดนี้แล้ว บางทีติงจื้อเกาอาจเตรียมพร้อมที่จะเดินหน้าไม่ถอยหลังแล้วก็ได้

สิ่งที่ทำให้ฉันประหลาดใจยิ่งกว่าคือ เสี่ยวหย่าซิน กลับไม่มีความหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อยเมื่อต้องเผชิญหน้ากับติงจื้อเกาที่เลวทรามราวกับหมาป่าหิวโซ

ในดวงตาของเธอมีความเศร้าโศกอยู่เล็กน้อย จากนั้นเธอก็พูดก...