บท 817

พี่จิงพูดพลางใบหน้าเธอขึ้นสีแดงระเรื่อทันที เธอไม่ได้พูดประโยคที่เหลือออกมา แต่ฉันรู้ว่าเธอหมายถึงอะไร ฉันยิ้มขมขื่นและพูดว่า "พี่จิง ขอโทษครับ ผมอดไม่ได้"

"เฮ้อ!" พี่จิงถอนหายใจและพูดว่า "จริงๆ แล้วก็ไม่ใช่ความผิดของนาย ฉันเข้าใจนาย แต่ว่า แต่ว่า เฮ้อ ฉันไม่รู้จะพูดยังไงดี"

พี่จิงโบกมือ "น้องหนิง...