บท 895

ฉันหันไปมองปางถิงที่พึมพำไม่หยุด กลัวจริงๆ ว่าเธอจะรับความจริงนี้ไม่ได้แล้วเสียสติไปหรืออะไรทำนองนั้น

สาวสวยคนนี้ถ้าเกิดเสียสติไปจริงๆ มันก็น่าเสียดายมาก ฉันจึงรีบเรียก "หมอปาง"

"อู๋หนิง คุณใช้เทคนิคอะไรกันแน่ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้"

เห็นได้ชัดว่าฉันกังวลเกินไป ปางถิงจ้องฉันด้วยสีหน้าเย็นชา จิตใจขอ...