บท 948

หวังอวี่หนิงตกใจ ลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วและหันมามองฉันด้วยความตกตะลึง "เสี่ยวหนิง นาย...นายตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่"

"ตื่นนานแล้ว ฉันตื่นตั้งแต่เธอเข้ามา" ฉันตอบพร้อมรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินคำตอบของฉัน ใบหน้าน่ารักของหวังอวี่หนิงเริ่มแดงระเรื่อ แดงไปถึงโคนคอ เธอโกรธอย่างอายๆ "นายนี่นะอู่หนิง ตื่นมานานแล้วทำ...