บท 625

เธอยังพูดไม่ทันจบ ฉันก็จูบลงบนริมฝีปากของเธออย่างดุดัน

หลินชิงย่าสะดุ้งเล็กน้อย ดวงตาของเธอค่อยๆ ปิดลง ดื่มด่ำกับจูบของฉัน

สายลมอ่อนๆ พัดผ่านร่างกายของเรา สายตาของผู้คนบนถนนมองมาทางเราจากระยะไกล

แต่ในสายตาของเรา โลกทั้งใบมีเพียงเราสองคนเท่านั้น ไม่มีใครอื่นอีกแล้ว

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน อา...