บท 127

"พี่จาง" เสียงหายใจหอมหวานของเหยียนเมิ่งอวี่แผ่วมาจากด้านหลังใบหูฉัน "ฉันชอบพี่"

ขณะที่เธอพูด มือของเธอก็ไล้เรื่อยมาตามตัวฉัน และไม่นานก็มาถึงกางเกงฉัน สัมผัสส่วนนั้นของฉันผ่านเนื้อผ้า!

ร่างกายฉันสั่นสะท้านอีกครั้งอย่างห้ามไม่ได้ "เธอ... เธอชอบฉันเหรอ?"

"ใช่" เหยียนเมิ่งอวี่หายใจหอบเล็กน้อย "ฉันเ...