บท 722

หญิงสาวยืนอยู่กับฉันในพื้นที่แคบๆ ระหว่างลำต้นของต้นไม้ใหญ่ ไม่มีที่ให้หลบไปทางข้าง

เด็กสาวคนนี้ช่างดื้อรั้นเหลือเกิน ถึงกับหยิบมีดปลิวออกมาอีก มือที่ฉันจับแขนเธอไว้พลันคลายออก

เมื่อแรงยึดหายไป หญิงสาวรีบคว้าเสื้อฉันไว้ ขณะที่มือฉันพอดีกำลังจับลำคอขาวเนียนบางของเธอ ร่างของเธอโถมเข้าหาฉัน เหมือนกับ...