บท 251

วังชิงชิงเดินเข้าไปในโรงหนังตอนที่หนังเริ่มฉายไปแล้ว นอกจากแสงจากจอใหญ่ รอบๆ มืดสนิท

เธอคลำทางในความมืดและหาที่นั่งแถวหลังสุดอย่างไม่เลือก

ถึงแม้วังชิงชิงจะกำหนดให้เรื่องเหลวไหลนี้เป็นความฝัน แต่ความฝันนี้ช่างสมจริงและมีความรู้สึกร่วมสมัยเหลือเกิน เก้าอี้พวกนี้ไม่ได้นุ่มเหมือนโรงหนังสมัยใหม่ ที่วางแ...