บท 302

"วังชิงชิง วังชิงชิง ฉันคิดถึงเธอจังเลย" พอจับกระต่ายขาวตัวน้อยที่หนีไม่พ้นได้ วังฟานก็ไม่รอช้าที่จะจูบระรัวที่ต้นคอขาวเนียนของวังชิงชิง มือใหญ่แข็งแรงบีบเคล้นความนุ่มเต็มมืออย่างไม่ปรานี จนวังชิงชิงทั้งโกรธทั้งร้อน ทั้งทุบทั้งเตะพยายามให้เขาปล่อย แต่วังฟานเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อและพละกำลัง วังชิงชิงจะ...