บท 374

กิ่งชิงชิงนอนทาบอยู่บนไหล่ของลุงอย่างอ่อนระทวย ถูกบังคับให้รับแท่งเนื้อที่กระแทกเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงอ้อนวอนของเธอแผ่วเบาและอ่อนแรง "ลุงคะ ลุงขา หยุดเถอะ หนูเหนื่อยมากแล้ว อื้มม..." เธอแทบจะถูกรีดเค้นจนหมดแล้ว!

ลุงหลิวประคองร่างของกิ่งชิงชิง ร่างกายที่แข็งแกร่งดุจวัวกระทิงของเขามั่นคงราวกับภูเ...