บท 410

ลุงหลิวรู้สึกเสียดายไม่หยุด เมื่อกี้ตอนที่เธอยื่นก้นกลมๆ ขึ้นมา กางเกงรัดแน่นจนเห็นเส้นสายชัดเจน ช่วงสะโพกก็นูนเห็นรูปร่างชัดเจน แต่เธอไม่ได้หันหลังมาเลย น่าเสียดายโอกาสดีๆ ที่จะได้แอบมอง

พอคิดทบทวนคำที่เธอพูดเมื่อกี้ ก็เริ่มเข้าใจความหมาย ตราบใดที่เธอไม่เห็นกับตา การทำเรื่องไม่ดีก็ไม่ผิดกฎ วันต่อๆ...