บท 49

หลังจากที่เขากระแทกอีกหลายสิบครั้ง ลุงหลิวก็ทนไม่ไหว กอดสะโพกของซูเสวียแน่น ปล่อยน้ำรักเต็มร่างของเธอ

"โอ้! ลุงหลิว! มันดีมาก!" ซูเสวียร้องออกมาอีกครั้ง ร่างกายของเธอสั่นระริกเมื่อสัมผัสความร้อนของลุงหลิว เธอบิดตัวไปมา บีบรัดเขาแน่นขึ้น จนลุงหลิวโค้งหลัง กำผ้าปูที่นอนแน่น

"เสวียน้อย!" เขาเผลอเรียก...