บท 539

"คุณหลิวรู้ได้ไงว่าฉัน..." เสี่ยวเสว่ยพูดออกไปแล้วรู้สึกว่าไม่ถูกต้อง นึกถึงตอนบ่ายที่เขาเห็นเธอครึ่งเปลือย เธอจึงรีบเปลี่ยนคำพูดด้วยใบหน้าแดงก่ำ "ไม่ก็เดาส่งเดชหรือไม่ก็พูดประจบน่ะค่ะ"

"อย่าถือสาเลยนะ" หลิวจื่อหานเห็นใบหน้าแดงของเธอ จึงยิ้มพลางพูดว่า "ตอนบ่ายผมไม่ได้เห็นชัดจริงๆ สมาธิผมอยู่ที่การข...