บท 764

อู๋หรานยกมือขึ้นแตะริมฝีปาก ดูดนิ้วที่เปียกชื้นด้วยน้ำหวานอย่างเอร็ดอร่อย แล้วเลื่อนมือกลับไปที่ด้านล่างของเธอ คราวนี้เขากำของตัวเองไว้ ใช้ส่วนปลายถูไถตามร่องแคบๆ ของเนื้อนุ่ม

เธอตัวสั่นเล็กน้อยด้วยความตื่นเต้น กระซิบเบาๆ "อย่านะคะลุง อย่าเข้ามาจริงๆ หนูกลัวลุงควบคุมไม่ได้"

"ไม่ต้องกลัวนะลี่ลี่ ลุ...