บท 776

ในความหวาดกลัวสุดขีดและภาวะหายใจไม่ออก เสี่ยวเสวียสลบไป เมื่อฟื้นขึ้นมาไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไร เธอพบว่าตัวเองอยู่ในป่าทึบที่ไม่คุ้นเคย รอบตัวมีกองไฟใหญ่สองกอง ล้อมรอบด้วยคนป่าเถื่อนที่ทาตัวด้วยสีสันฉูดฉาด

พวกเขามีทั้งชายและหญิง ทุกคนเปลือยท่อนบน มีเพียงใบไม้พันรอบสะโพก มีชายสิบกว่าคนกำลังเต้นรำแปล...