บท 194

ทิงอี้นั่งขัดสมาธิอยู่บนเบาะอย่างคลุ้มคลั่ง สถานการณ์เช่นนี้ช่างเกินความคาดหมายของเขา เขาไม่อาจเข้าใจได้เลยว่าทำไม แม้ประกายแห่งชีวิตยังไม่ดับสิ้น แต่ความหวังสุดท้ายนี้กลับไม่ปรากฏสักที!

บัดนี้เวลาผ่านไปสามเดือนแล้ว ตลอดระยะเวลานี้ ทิงอี้เป็นเหมือนปลิงกินข้าวสุก นอกจากกินและนอนแล้ว เวลาที่เหลือทั้ง...