บท 20

หลังจากอิ่มท้องแล้ว ติ้งอี้ก็กลับมาประคองแผ่นหยกที่เล็กลงไปครึ่งหนึ่งขึ้นมาดูดซับพลังต่อ เขาไม่อยากปล่อยให้เวลาแม้แต่นาทีเดียวที่จะทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์

เวลาฝึกฝนผ่านไปรวดเร็วเสมอ ไม่นานความมืดก็ปกคลุม เฉินอี้ยังไม่เลิกงาน ติ้งอี้คิดครู่หนึ่งแล้วเขียนโน้ตทิ้งไว้ให้เธอ จากนั...