บท 243

ในตอนนั้น ประตูด้านนอกถูกเปิดออก

โจเซฟก้าวเข้ามาอย่างช้าๆ พร้อมรอยยิ้มเย็นชาและเสียงปรบมือ

"ยอดเยี่ยม ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ จางฮุย เห็นทีฉันคงประเมินเธอต่ำไปแฮะ ไม่คิดเลยว่าพยาบาลตัวเล็กๆ อย่างเธอจะมีความสามารถมากขนาดนี้"

"ไอ้หลานชาย ความสามารถของคุณลุงยังมีอีกเยอะ แกจะค่อยๆ ได้เรียนรู้เอง" จางฮุยยืนล้...