บท 325

ชางฮุยกลับไม่ตื่นตระหนก มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ดวงตาเย้ายวนและอิสระกะพริบเบาๆ มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง ค่อยๆ เดินไปหยุดตรงหน้าถังเจี๋ยเค่อ อีกมือวางบนไหล่เขา แล้วกล่าวเสียงเบา "คุณถังเจี๋ยเค่อ คุณพูดถูกแล้วละ ผมก็เป็นแค่พยาบาลชายที่คอยรับใช้ดูแลเรื่องกินเรื่องขับถ่ายของคนไข้ แต่ในกฎระ...