บท 340

จางฮุยเพิ่งจะกอดกงโร่วเจียโถมลงบนโซฟา ก็รู้สึกถึงลมเย็นวูบผ่านเหนือศีรษะ คมมีดอันเย็นเฉียบและรวดเร็วเฉียดผ่านไป

เสียงดัง! มีดปักลึกเข้าไปในที่วางแขนไม้จันทน์ตรงหน้าพวกเขา

กงโร่วเจียยังไม่หายตกใจ เมื่อเห็นมีดสั้นเป็นประกายวาววับเหนือศีรษะ เธอสูดลมหายใจเฮือกด้วยความตกใจ

ถ้าไม่ใช่เพราะจางฮุยช่วยไว้ท...