บท 381

หูป่าเซี่ยเห็นภาพตรงหน้าแล้วถึงกับตะลึงงัน เขาทรุดตัวลงกับพื้นเสียงดังตุ้บ มองทุกอย่างตรงหน้าด้วยสายตาเหลอหลา พึมพำอย่างงุนงง "ไม่ๆ เป็นไปไม่ได้ นี่มัน... นี่มันยังไงกัน..."

จางฮุ่ยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ใส่เขา พูดว่า "หูป่าเซี่ย นายคิดว่าพวกเราไม่รู้เรื่องเล่ห์เหลี่ยมพวกนั้นของนายหรือไง ฉันบอกให้นะ วัน...