บท 391

นางผีเก้าอเวจีมองเห็นอย่างชัดเจนว่า พวกผู้หญิงในกระบวนท่าร้อยผีออกเที่ยวราตรีที่เธอฝากความหวังไว้มากมายนั้น บัดนี้กลับล้มครืนลงกับพื้นราวกับต้นไม้ใหญ่ที่ถูกถอนรากถอนโคน พวกเธอต่างกุมบั้นเอวของตัวเอง งอตัวเป็นก้อนกลม ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด เสียงกรีดร้องอันแสนโหยหวนนั้นแหวกอากาศขึ้นสู่ท้องฟ้าในพร...