บท 417

ประสาทของจางฮุยตึงเครียดขึ้นทันที เขาขมวดคิ้วแน่น ทั้งตัวอยู่ในภาวะตื่นตัว เขามองจางอวี่ชิงแล้วพูดว่า "คุณย่าจาง ทำไมคุณถึงมาที่นี่ด้วยล่ะ ผมสังเกตว่าที่ไหนก็ตามที่มีความวุ่นวาย ดูเหมือนจะขาดคุณไม่ได้เลยนะ"

จางอวี่ชิงเหยียดมุมปาก เผยรอยยิ้มเย็นชา จ้องมองจางฮุยพลางพูดว่า "จางฮุย นายก็เหมือนกันไม่ใช่...