บท 57

เมื่อเห็นลุงหลี่ฟื้นขึ้นมา เยวี่ยเยวี่ยก็รู้สึกโล่งอก คราวนี้เธอไม่ได้เรียกเขาว่า "ลุงหลี่" แต่เรียกเขาอย่างสนิทสนมว่า "หลาวหลี่" เหมือนเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน

"อืม? เยวี่ยเยวี่ยหรือ วันนี้หนูไม่ได้บาดเจ็บใช่ไหม มาให้ลุงดูหน่อย..." เมื่อได้ยินเสียงของเยวี่ยเยวี่ย ลุงหลี่ก็เป็นห่วงเธอโดยสัญชาตญาณ ม...