บท 289

เซี่ยหมิงลี่พูดอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย "พอเถอะ ป้า นี่มันกี่โมงแล้ว พรุ่งนี้ยังต้องไปทำงานอีก นอนเถอะ"

ฉู่วั่นเอ้อร์ยังรู้สึกไม่อยากจบบทสนทนา ถอนหายใจอย่างงุนงง "เฮ้อ ทำไมเธอถึงเหมือนจางเทียนไปได้" พูดจบเธอก็เข้านอน

เซี่ยหมิงลี่ในตอนนี้จะนอนได้อย่างไร ในหัวของเธอยังคงวนเวียนกับคำพูดของฉู่วั่นเอ้อร์

...