บท 783

กี้กี้พูดอย่างสิ้นหวังว่า "จางเทียน นี่มันยากมากนะ รอบๆ เรานี่เป็นชานเมืองไปหมด แม้แต่ตู้โทรศัพท์สาธารณะก็ไม่มีสักตู้ ไม่อย่างนั้นเราคงจะโทรศัพท์ได้"

จางเทียนบ่นอยู่ในใจว่าช่างเป็นเรื่องซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆ แล้วจะทำยังไงดีล่ะ ช่างเถอะ ค่อยๆ คิดไปทีละก้าวดีกว่า

ค่อยๆ เห็นได้ชัดว่าเขาเริ่มหมดแรงแล้ว ก...