บท 1021

ไม่นานเสียงหายใจก็กลายเป็นเสียงครางเบาๆ เอวบางเริ่มบิดไปมา สองมือกอดศีรษะฉันแน่น ราวกับต้องการเรียกร้อง หรือไม่ก็ราวกับยังไม่พอใจ

นี่คือสัญญาณ ฉันโน้มตัวลงเบาๆ มืออีกข้างสอดเข้าไปในสวนท้อโดยไม่ยากเย็น ไม่ได้เด็ดลูกท้อที่สุกงอมนั้นโดยตรง แต่แยกนิ้วออก แล้วลูบไล้เบาๆ ผ่านผ้าชิ้นเล็ก ถูไถ นี่คือจุดที่...