บท 231

ไม่ทันที่ชายทั้งสองคนซึ่งนุ่งเพียงกางเกงในจะได้กินข้าวดื่มเหล้าไปได้สักสองนาที เงาร่างของจางเม่ยก็ปรากฏขึ้นที่ระเบียงทางเดิน

คืนนี้จางเม่ยได้รับความสุขสมและความพึงพอใจที่ไม่เคยได้รับมาก่อน หลังจากที่ว้าเหว่เปล่าเปลี่ยวมานานแสนนาน จู่ๆ ก็ได้ลิ้มรสความสุขอันแสนวิเศษ ทำให้ทั่วทั้งร่างของเธอเปล่งประกาย...