บท 2

เพราะฉันเห็นเสี่ยวชิงกำลังยืนพิงผนัง ใบหน้าแดงระเรื่อ หันมาทางฉัน มือเรียวบางของเธอไล้ลงไปตามหน้าท้องแบนราบ...

ฉันจ้องมองทุกอย่างในห้องน้ำอย่างไม่กะพริบตา ไม่อยากพลาดภาพงดงามแม้แต่น้อย

พูดตามตรง ในใจฉัน เสี่ยวชิงเป็นเหมือนราชินีน้ำแข็ง ที่ทำงานเธอไม่เคยยิ้มให้ผู้ชายคนไหน ฉันเคยคิดว่าเธอเป็นคนเย็นชาในเรื่องเพศ

แต่เมื่อฉันค้นพบว่าเธอก็จัดการตัวเองได้ และมีความต้องการทางร่างกายเช่นกัน ฉันก็รู้สึกทันทีว่า เสี่ยวชิงอาจไม่ได้สูงส่งเกินเอื้อมอย่างที่คิด...

"ติ๊งต่อง~ ติ๊งต่อง~"

ในตอนที่ฉันกำลังตาลุกวาว เตรียมจะดูเสี่ยวชิงปลอบโยนตัวเองอย่างเต็มที่นั้น เสียงกริ่งประตูที่ไม่คาดคิดก็ดังขึ้น

บ้าจริง! ดึกป่านนี้แล้ว ใครจะมากดกริ่ง? หรือว่าเป็นคนส่งอาหาร?

ฉันอดรู้สึกหงุดหงิดไม่ได้ แต่เมื่อเห็นว่าเสี่ยวชิงในห้องน้ำเริ่มใช้ผ้าขนหนูเช็ดตัวแล้ว ฉันจึงต้องรีบหลบเข้าห้องตัวเองอย่างเสียดาย

ในห้องนั่งเล่นเริ่มมีเสียงเคลื่อนไหว ดูเหมือนเสี่ยวชิงจะสวมรองเท้าแตะวิ่งไปเปิดประตู ไม่นาน ก็มีเสียงประตูเปิดและปิด ราง ๆ ฉันได้ยินเสียงผู้ชายพูด

"ที่รัก อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ ใจร้อนรอพี่อยู่ใช่ไหม? มานี่ ให้ผัวดมหน่อยว่าหอมไหม..."

"บ้า เพิ่งมาก็ไม่สำรวมแล้ว เบา ๆ หน่อย~" เสียงของเสี่ยวชิงแฝงความเขินอาย ทั้งยังมีท่าทีเหมือนปฏิเสธแต่ไม่สุดใจ

ฉันยืนตะลึงอยู่ในห้อง เหมือนโดนสาดน้ำเย็นเฉียบ ความตื่นเต้นหายวับไปในพริบตา

ไม่ใช่คนส่งอาหาร? ไม่ใช่เพื่อนสาวของเสี่ยวชิง? คนที่มาเป็นผู้ชาย และจากน้ำเสียงของเสี่ยวชิง ความสัมพันธ์ของพวกเขาต้องไม่ธรรมดาแน่ ๆ

ไม่รู้ทำไม ความโกรธพลันปะทุขึ้นในอก เหมือนกับว่าสาวในดวงใจแอบคบชู้กับชายอื่นตอนเราไม่อยู่ มันเป็นความรู้สึกเหมือนถูกหักหลังอย่างบอกไม่ถูก

สองคนในห้องนั่งเล่นไม่รู้เลยว่ายังมีคนที่สามอยู่ในบ้าน พวกเขายังคงกระซิบคำหวานกันต่อไป ยิ่งฟังฉันยิ่งรู้สึกแย่ ฉันกัดฟันหยิบมือถือขึ้นมาเปิดฟังก์ชันบันทึกเสียง

"ที่รัก คิดถึงจะแย่แล้ว รีบมาให้พี่..."

"ดูท่าทางสิ ไปอาบน้ำก่อน"

"จะอาบอะไรอีก พี่ทนไม่ไหวแล้ว!"

พูดยังไม่ทันขาดคำ เสี่ยวชิงก็ร้องเสียงหวานออกมา ตามด้วยเสียงสองคนกอดจูบกัน เสียงครางของเสี่ยวชิงเริ่มอ่อนหวานและยั่วยวนขึ้น

"อืมม~ สบายจัง..."

ฉันเริ่มจินตนาการภาพในห้องนั่งเล่น สาวที่ปกติดูสูงส่งเหนือใคร กำลังถูกผู้ชายคนหนึ่งปลดเปลื้องเสื้อผ้าในอพาร์ตเมนต์ที่เช่าร่วมกัน เขาลูบไล้เธออย่างไม่ยั้ง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความปรารถนา ร่างกายปฏิเสธแต่ใจไม่ได้ขัด รอคอยการพิชิตจากชาย

ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นฉันคงดีแค่ไหน! พอคิดถึงตรงนี้ บางส่วนของร่างกายฉันก็มีปฏิกิริยาทันที และในใจก็เริ่มผุดความคิดชั่วร้าย...

ในขณะที่เสี่ยวชิงกับชายคนนั้นกำลังสุขสมกันในห้องนั่งเล่น ฉันกลับซ่อนตัวอยู่ในห้อง ได้ยินทุกอย่างชัดเจน

แม้จะไม่ได้เห็นกับตา แค่เสียงครางอ่อนหวานของหญิงสาว กับเสียงหายใจหนัก ๆ ของผู้ชาย ก็เพียงพอให้ฉันวาดภาพเร่าร้อนในหัวได้แล้ว

พวกเขาต้องกำลังทำเรื่องนั้นแน่ ๆ

พูดตามตรง ฉันก็แค่มือใหม่ อย่างมากก็แอบดูคลิปในเน็ต แล้วแอบช่วยตัวเองบ้าง

Capitolo precedente
Capitolo successivo
Capitolo precedenteCapitolo successivo