บท 161

ทังเซี่ยนมองไม่เห็นใบหน้าของปี้เฮินที่เกือบจะหัวเราะจนดอกไม้บาน เธอลูบหน้าผากของหมอวู่เฮิน แม้ไข้จะลดลงแล้ว แต่ก็ยังคงร้อนผิดปกติ

พูดว่าไม่รู้สึกผิด คงเป็นการหลอกตัวเอง

เธอรู้ดีว่า ตั้งแต่กระโดดหน้าผาต่อหน้าเขา จนถึงการกระทำทั้งหมดในภายหลัง ล้วนเป็นการทรมานเขา ทำให้เขารู้สึกผิด ให้เขาเสียใจ เธอรู้...