บท 254

หม่อเหนิงก้มลงมองเงาสะท้อนเล็กๆ ของตัวเองในสระน้ำ อาภรณ์ชุดวังและกระโปรงถูกรัดไว้อย่างเรียบร้อย ผมก็ถูกหวีจนเรียบลื่น ไม่ใช่ลักษณะที่น่ารังเกียจแต่อย่างใด

หม่อเหนิงมองไปรอบๆ ไม่มีใครอยู่แถวนี้ อุทยานหลวงอันกว้างใหญ่ช่างเงียบสงบในยามบ่าย มีเพียงเธอเท่านั้นที่นอนไม่หลับในช่วงเวลานี้ แอบหนีนางพี่เลี้ย...