ผ่านไปสักพัก ยังคงไม่มีเสียงตอบรับ เจียงฟานคิดว่าเสวียชิงโหรวคงนอนไปแล้ว ไม่สะดวกรบกวน เขากำลังจะหันหลังลงบันได ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเอี๊ยดอ๊าด ประตูห้องเปิดออก

เสวียชิงโหรวยืนอยู่ที่ประตู ผมเผ้ายุ่งเหยิง ดวงตาแดงก่ำ ราวกับเพิ่งร้องไห้มา

"เข้ามาสิ" เสวียชิงโหรวเอ่ยเสียงแผ่วเบา

"อืม!" เจียงฟานไ...