บท 18

เขาลูบใบหน้าที่ยังเจ็บจนต้องทำหน้าเบ้ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังรู้สึกพอใจ

"ไอ้เวร ไอ้หนุ่ม แกกล้าตบหน้ากู กล้าเป็นศัตรูกับกู แถมยังกล้าขู่กูอีก? ตอนนี้ แกคงได้ลิ้มรสความทุกข์แล้วสินะ? เฮ้ย ไอ้พวกที่กูจ้างมาน่ะ ล้วนเป็นนักเลงมือฉกาจที่สุดในแถวนี้ ถ้าพวกมันซ้อมแกจนสมองเสื่อม กูอยากรู้นักว่าแกจะมาทวงโสม...