บท 58

"แต่ว่า..." อันเดรยังคงลังเลอยู่

"แต่อะไรกัน! ถึงจะมีปลาที่หลุดรอดตาข่าย พวกเราสองคนจะกลัวเขาทำไม? อีกอย่าง..."

"อีกอย่าง เดรคูล่าเป็นน้องชายของฉัน ฉันจะปล่อยให้เขาตายอย่างไร้ความกระจ่างได้ยังไง..." คริสตินเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมขึ้น

"ก็ได้ เดี๋ยวฉันไปกับเธอเอง..." อันเดรถอนหายใจอย่างจนปัญญา...