บท 1781

เสี่ยวเย่รีบพยักหน้าน้อยๆ มือขาวเนียนดั่งรากบัวโอบกอดอกของฉันไว้ ฟังเสียงหัวใจที่เต้นรัวในอกฉัน เม้มริมฝีปากพลางกล่าวอย่างมีความสุขว่า "แค่ได้อยู่กับคุณ ต่อให้ต้องไปสุดขอบฟ้า ต่อให้สภาพความเป็นอยู่จะแย่แค่ไหน ฉันก็ยินดี"

ฉันลูบผมของเสี่ยวเย่ รู้สึกถึงความสุขที่ล้นเอ่อในใจ เด็กคนนี้... ตอนที่เห็นเธอ...