บท 951

แต่กระทั่งตอนที่หลี่เหม่ยถิงก้าวออกจากประตู เขาก็ยังกลั้นไม่ยอมเอ่ยปากสักคำ

"เฮ้ย เรื่องบ้าอะไรของพวกมึงวะ" ผมอดไม่ไหวต้องสบถออกมา ทิ้งหยางเล่อถิงไว้แล้วลุกขึ้นวิ่งตามหลี่เหม่ยถิงไป

เพราะในความคิดผม ตอนนี้หลี่เหม่ยถิงต้องการคำปลอบโยนมากกว่าหยางเล่อถิงเสียอีก

พอวิ่งออกไปนอกประตู ก็ไม่เห็นเงาของหลี...