บท 121

"พี่ชาย ทำไมนอนอยู่บนพื้นล่ะ?"

ในขณะที่จางหางกำลังยกมือป้องอกด้วยความรู้สึกราวกับมีม้าป่านับหมื่นตัวควบผ่านในใจ ชายจมูกโด่งก็ตะโกนเรียกเขา แม้จะเป็นภาษาจีนที่ไม่คล่องนัก แต่ฟังดูไพเราะขึ้นมาก ไม่ใช่เพราะสำเนียงภาษาจีนของเขาดีขึ้น แต่เป็นเพราะน้ำเสียงที่พูดนั้นเต็มไปด้วยความเป็นมิตร

พี่ชาย? ผมฟัง...