บท 1008

ในห้องนอนของหลิวอิงอิง

สายตาของเจ้าซานจิน ตกลงบนเบาะนอนที่ปูอยู่ข้างเตียง ดวงตาดำสนิทเปล่งประกายแปลกๆ เขาหันไปมองหลิวอิงอิงทันที ก่อนจะยิ้มอย่างเต็มไปด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง

"อะไรกัน? เตียงชั่วคราวเล็กๆ นี่เธอยังเก็บไม่ได้อีกเหรอ?"

"พูด... พูดเหลวไหลอะไรของนาย..." คำถามลอยๆ ของเจ้าซานจินทำให้หลิว...