บท 115

"ไอ้สัตว์!" คำสบถหลุดจากปากของเจียงเสี่ยวฝานไม่หยุด

แปะ!

ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ เจ้าเฉาซานจิ่นลงจากเตียงแล้วตบก้นของเจียงเสี่ยวฝานเบาๆ หนึ่งที เขาชำเลืองมองสีหน้าของเธอแล้วพึมพำเบาๆ "ยังไม่ตื่นจริงๆ เหรอ? แปลกจัง ทำไมแก้มแดงระเรื่อแบบนี้..."

ก้นของเจียงเสี่ยวฝานเกร็งขึ้นทันที เธอลืมตาโพลง...