บท 295

ร้องไห้อยู่ประมาณห้าหกนาที เสี่ยวหมานจึงคลานออกมาจากอ้อมอกพ่อ ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาที่มุมตาและแก้ม แล้วกล่าวด้วยความซาบซึ้งใจ "พี่ใหญ่ ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณที่ช่วยพ่อของหนู..."

ตุ้บ!

พูดจบ เสี่ยวหมานด้วยความตื้นตันใจถึงกับคุกเข่าลงต่อหน้าจ้าวซานจิน

น้ำหนึ่งหยดต้องตอบแทนด้วยน้ำพุหนึ่งสาย โดยเฉพาะสาวน้...