บท 358

"ว้าว! จริงด้วย!"

เมื่อเห็นสภาพการณ์ตรงหน้า เมิ่งอี้เฟยก็ตื่นเต้นอย่างสุดขีด ความอัดอั้นตันใจที่สะสมในอกพลันมลายหายไปในพริบตา ใบหน้าเล็กๆ อันงดงามของเธอเกือบจะบานเป็นดอกไม้สดใส เธอยื่นมือกอดแขนหลิวอิงอิงพลางถาม "พี่อิง นี่เป็นฝีมือพี่เหรอคะ? เยี่ยมมาก! ฮ่าๆ ไม่คิดเลยว่าพี่ที่ปกติเย็นชาจะคิดได้รอบ...