บท 407

"คุณลุง ขออภัยด้วย!"

ในสายตาของเหมาโปบัง มีแค่ศัตรูกับมิตร ไม่แบ่งแยกว่าเป็นคนชราหรือสตรี เขาจ้องมองชายชราตรงหน้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ดวงตาคมกริบราวเหยี่ยวพราวประกายเย็นเยียบวาบขึ้นมา แล้วซัดหมัดตรงไปที่อกของชายชรา ระยะห่างไม่ถึงเมตร หมัดพุ่งถึงเป้าในพริบตา

หมัดนี้ไม่ใช่หมัดเบา ไม่มีการออมแรงแม้แ...