บท 420

เพียงชั่วขณะที่ลมหายใจแผ่วเบา นักเลงตัวกระจอกห้าหกคนก็ล้มลงไปเกินครึ่ง ที่เหลืออีกสามคนต่างมองหน้ากันไปมา ทั้งกลัวว่าพี่หนานจะมาเอาเรื่องทีหลัง อยากจะวิ่งหนีแต่ก็ไม่กล้า กลัวจะเจอชะตากรรมเดียวกับพี่หนาน อยากจะเข้าไปต่อสู้แต่ก็ไม่กล้า พวกมันจึงติดอยู่ตรงกลาง ทั้งถอยหลังก็ไม่ได้ เดินหน้าก็ไม่ถนัด จนเห...