บท 448

"พี่ทหาร!"

เมื่อเห็นเจ้าวซานจิน หลิวเจี้ยวเจี้ยวตะลึงไปชั่วครู่ ก่อนจะดีใจเป็นล้นพ้น ราวกับมีสปริงอยู่ใต้ก้น พรวดพราดลุกขึ้นยืน ร้องเรียกเสียงดัง แล้วโยนตะเกียบทิ้งอย่างไม่ไยดี วิ่งปราดเปรียวราวกับลื่นไถลไปหาเจ้าวซานจิน

หลิวอิงอิงพยายามห้าม แต่ช้าไปก้าวหนึ่ง มือยื่นค้างอยู่กลางอากาศ หลิวเจี้ยวเจ...