บท 7

เขาไม่สนใจว่าชาวบ้านจะคิดอะไร แต่สิ่งสำคัญคือหลินชิงชิงเห็นทุกอย่างด้วยตาตัวเอง เจ้าอสามจินกำลังจะอธิบายเมื่อหลินชิงชิงกระทืบเท้าด้วยความโกรธ น้ำตาพลันไหลพรั่งพรูออกมา เธอเอามือปิดหน้าแล้ววิ่งจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

"ชิงชิง..." เจ้าอสามจินเหงื่อแตกพลั่ก ไม่มีเวลามาสนใจอะไรอีกแล้ว เขามอบหลิวอิ่งอิ่ง...