บท 1003

อายลี่หยางดิ้นรนสุดชีวิตพลางส่ายหน้าไปมา โดยเฉพาะเมื่อเห็นมือที่เฉินเฟยยื่นเข้ามาหา

ประสาทของเธอตึงเปรี๊ยะราวกับเส้นด้ายที่ขาดสะบั้น

เธอหยุดดิ้น ยอมแพ้ราวกับคนโง่เขลา ไม่ต่อสู้อีกต่อไป

เธอเพียงจ้องมองเฉินเฟยเหม่อลอย ปล่อยให้มือขวาของเขาทำอะไรกับเธอก็ได้ จะบีบคอเธอให้ขาด หรือจะกัดขาดเหมือนที่ทำกับสาม...