ไป๋จิ่นหยูเดินไปที่ขอบเตียงและรับโทรศัพท์โดยไม่ต้องคิด

ตอนนี้สำหรับเธอแล้ว ไม่สำคัญว่าใครจะโทรมา เมื่อมีเฉินเฟยอยู่ อย่างน้อยเธอก็รู้สึกมั่นคง

ไม่รู้ว่านี่จะถือเป็นการพึ่งพาหรือไม่

แม้ไป๋จิ่นหยูจะมีความตระหนักรู้บ้าง แต่เธอยังไม่ทันได้สังเกตว่าการพึ่งพาของเธอได้ลุกลามไปถึงระดับหนึ่งแล้ว

"สวัสดีค่...