บท 1120

แปลบทนวนิยาจีน

เป่ยจิ่นอวี่หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า "ช่างบังเอิญจริงๆ คุณจี๋ถึงกับมองเห็นการต่อสู้ของคนสองคนได้ชัดเจนขนาดนั้น แต่กลับไม่เห็นว่าฉันอยู่ตรงนี้เหรอ?"

จี๋อวี่เฟยชะงักไปครู่หนึ่ง พยายามทำความเข้าใจความหมายในคำพูดของเป่ยจิ่นอวี่

จากนั้นรีบหัวเราะแก้เก้อ "จริง...จริงเหรอ ที่แท้เป็นคนสองค...